اگر  آن  ترک  شیرازی بدست  آرد  دل    مار

به  خال    هندویش  بخشم  سمر قند و بخارا را

بده ساقی می باقی که در جنت   نخواهی     یافت

کنار  آب    رکنا باد  و     گلکشت     مصلا  را

فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار     شهرآشوب

چنان بردند صبر از  دل که  ترکان  خان  یغما را

زعشق  ناتمام  ما   جمال  یار   مستغنی    است 

به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

من ازآن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم

 که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

اگر  دشنام  فرمایی  و گر  نفرین    دعا       گویم

جواب     تلخ  می زیبد      لب لعل  شکر   خارا

نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست تر دارن

جوانان       سعادتمند     پند    پیر       دانا را

حدیث از مطرب و می گووراز  دهر کمتر     جو

که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را 

غزل گفتی ودر سفتی بیا و خوش بخوان حافظ